Un paralelismo entre o crecemento dunha planta e o proceso de xestación dun bebé que desemboca no mesmo resultado, un ser único de fortes raíces preparado para unha vida intensa e, se recibe os coidados precisos, lonxeva. Ambos son fillos da Terra e aman ao seu planeta, que lles proporciona sustento. As autoras compoñen unha alegoría que reivindica a nosa orixe común e a necesidade dun adecuado respecto e conservación dos recursos.